In de Baai van Kotor liggen twee eilanden waarvan één “Gospa Od Skrpjela” heet (Onze-Lieve-Vrouw van de Rotsen) ontstaan door het zinksel van oude en soms ingevoerde schepen geladen met rotsen. Dit verklaard meteen de traditie om tijdens het feest “Fasinada” op 22 juli rotsen in het water te gooien.
Volgens de legende vonden twee broers uit Perast op 22 juli 1452 een beeld van de “Maagd met Christus” op de kliffen. Hoewel de broers het beeld mee naar huis namen, keerde het telkens terug naar de zeekliffen om daar weer te verschijnen.
Om te voldoen aan de wens van de Maagd om op te kliffen te blijven, beloofden ze een kerk te bouwen gewijd aan het beeld van de Maagd, beschermheilige van vissers en zeevaarders.
In het midden van het eiland staat nu de kerk Onze-Lieve-Vrouw van de Rotsen. In kerk staat een altaar dat in 1796 werd gebouwd door Antonio Kapelano, een beeldhouwer uit Genua. Op het altaar prijkt het icoon van de Vrouw van de Rotsen dat in het midden van de 15de eeuw werd geschilderd door Lovro Dobricevic.
Daarnaast bevat de kerk maar liefst 68 schilderijen van Tripo-Kokolja, een 17de-eeuwse barokkunstenaar uit Perast zelf en een bijzonder wandtapijt van de Heilige Maagd. Dit wandtapijt werd gemaakt door Jacinta Kunic uit Perast in afwachting van de terugkeer van haar man die een lange zeereis maakte. Jacinta gebruikte goud- en zilverdraad om te borduren maar ook haar eigen haren. Ze deed er 25 jaar over om het wandtapijt af te maken waarna ze blind werd.
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Montenegro)
