Deze kerk stond bekend als één van de mooiste gotische tempels in Lissabon tot de aardbeving van 1755 die ernstige schade toebracht aan het gebouw en bijna al zijn religieuze en artistieke inhoud vernietigde.
De reconstructie begon in een experimentele gotische stijl in 1756 en stopte in 1834 toen de religieuze ordes werden afgeschaft in Portugal waardoor de kapellen onvoltooid werden achtergelaten net als de beuken en het transept.
De basisstructuren (14de-15de eeuw), de zuidelijke en westelijke portalen en de apsis van de oude kerk zijn behouden gebleven.
In 1863 richtte koninklijk architect Joaquim Possidonio da Silva de civiele architectenvereniging op waaruit de “Vereniging van Portugese Architecten” voortvloeide.  Ongeveer 1 jaar later, in 1864, werd het Carmo Archeologisch Museum geïnstalleerd voor de opslag en weergave van belangrijke beelden uit de oude ruïnes en voorwerpen die deel uitmaakten van de tempel en gevonden werden onder het puin.
Gedurende de 19de, 20ste en 21ste eeuw werden een reeks stukken van historische, archeologische en artistieke betekenis toegevoegd die dateren uit verschillende eeuwen (zelfs uit de prehistorie) en die een blik werpen op de manier waarop mensen dachten en dingen aanvoelden binnen verschillende culturele aspecten.
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Portugal)
