Het keurvorstelijk paleis was van de 16de tot de 18de eeuw de residentie van de keurvorsten van het aartsbisdom en keurvorstendom Trier.
Opgravingen tonen aan dat het paleis al in de Romeinse tijd was gebouwd. Uit de periode van Constantijn de Grote is de voormalige troonzaal bewaard gebleven die nu de Basilca Constantin wordt genoemd.
Vanaf de 11de eeuw werd de deels gesloopte Basilica door de aartsbisschoppen van Trier gebruikt als versterkte burcht waarna in de 16de eeuw keurvorst Johan VII von Schönenberg er een woonvleugel in renaissancestijl aan vast bouwde. Zijn opvolgers bouwden het verder uit tot een renaissancekasteel dat rond 1650 was voltooid. Vanaf 1756 werd onder keurvorst Johan IX von Waldorff de zuidvleugel deels herbouwd in rococostijl en werden de baroktuinen aangelegd.
In 1794 werden door de Franse revolutionairen de keurvorsten onteigend en werd het paleis gedurende de 19de en begin 20ste eeuw gebruikt als kazerne door Franse en Pruisische troepen.
In het midden van de 19de eeuw nam men het besluit om de Basilica Constantin te reconstrueren waardoor de westelijke vleugel van het paleis werd gesloopt zodat men op die plaats de Basilica kon herbouwen.
Tijdens de tweede wereldoorlog werd het paleis zwaar beschadigd en bleef enkel de bovenburcht behouden en nadien gerestaureerd.
Tegenwoordig zijn in het paleis verschillende overheidsorganen gevestigd terwijl delen van de noordvleugel in gebruik zijn door de Evangelisch-Lutherse kerkgemeente die ook de aangrenzende Basilica Constantin in gebruik heeft.
In 1986 werd de Basilica Constantin opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Duitsland)
