Â
Â
De geschiedenis van dit museum begint vanaf het jaar 1855 toen in Vilnius het Museum van de Oudheid werd opgericht door Eustachijus Tiskevicius, een eminente verzamelaar en onderzoeker van de Litouwse cultuur en geschiedenis. De nederlaag bij de opstand in 1863 had pijnlijke gevolgen voor de Litouwse cultuur en uiteindelijk werden in 1868 tentoongestelde voorwerpen meegenomen naar Moskou.
De overblijvende collectie werd gereorganiseerd en onder bezit geplaatst van de Openbare Bibliotheek waarvoor het museum van 1866 tot 1914 als een onderdeel werkte. In 1915, aan de vooravond van wereldoorlog I, werd een deel van de tentoongestelde voorwerpen naar Rusland gebracht. In 1919 werd het museum opnieuw gesticht onder leiding van Dr Jonas Basanavicius (een nationale vrijheidsstrijder) die directeur werd en wiens ambt nog korte tijd werd onderbroken door de Poolse bezetting. In 1941 nam de Academie voor Wetenschappen het over. In 1952 was het museum met succes hersteld met al zijn afdelingen. Het werk van Jonas Basanavicius was daarmee voltooid. In 1967 nam het museum zijn intrek in het huidige gebouw om vervolgens in 1968 te openen. In 1992 werd het erkend als Nationaal Museum van Litouwen. Op zeven afdelingen (archelogie, middeleeuwse archelogie, etnografie, iconografie, geschiedenis, moderne geschiedenis en numismatiek) wordt het lot van de Litouwers sinds de steentijd aanschouwelijk uit de doeken gedaan.
Â
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Vilnius)
