In 2005 ontstond het idee om een deel van het station van Valencia ondergronds te maken en op het oude spooremplacement een park aan te leggen. Dit gebeurde ook waardoor tussen de wijken Ruzafa en Mallila een immense groene ruimte werd gecreëerd op een oppervlakte van meer dan 100.000 vierkante meter grond. De bouw begon in 2016 al werden de oorspronkelijke plannen wel afgeslankt.
Het park is gemaakt naar een ontwerp van landschapsarchitecte Kathryn Gustafson die een internationale wedstrijd won waarin 36 ontwerpen uit acht landen met elkaar de strijd aangingen. Het ontwerp van Gustafson werd op 25 januari 2011 unaniem als winnaar van de wedstrijd gekozen.
Het park heeft acht ingangen maar de hoofdingang bevindt zich aan de Calle Filipinas.
Water, licht en groen zijn de belangrijkste elementen in het park waarbij elk parkgedeelte zijn eigen botanische typologie heeft en dit gecombineerd met wandelpaden, promenades en waterkanaaltjes die delen met elkaar verbinden.
Daarnaast bleven er ook enkele gebouwen van de hand van architect Demetrio Ribes, die deel uitmaakten van de spoorweginfrastructuur van de stad, behouden.
In 2022 was het park ingedeeld in de volgende vier ruimtes:
-het Demetrio-Ribesplein: hier bevinden zich de meeste oude spoorweggebouwen gebruikt voor culturele evenementen.
-de Tuin van de Boomgaard: een traditionele Valenciaanse boomgaard in combinatie met een siertuin.
-de Kindertuin: het speelgebied voor kinderen met onder andere een klimmuur, zandbak en weilanden.
-de Romantische Tuin: een tuin met overkappingen van gekleurde bloemen en vele prachtige bloemperken.
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Valencia)
