De bouw van de kerk en het klooster gaan terug tot 1301. Â Het huidige interieur dateert uit de 17de eeuw en de buitenkant uit de 19de eeuw.
De linkerhoek van de kerk is ingericht in Lombardische stijl en het baldakijn dateert uit de 16de eeuw, werd in de 18de eeuw weggehaald en in de 19de eeuw gerestaureerd tot zijn oorspronkelijke staat.
De trots van de kerk is vooral de galerie aan schilderijen uit de 18de en 19de eeuw waaronder “Het Laatste Avondmaal”, de portretten van paus Alexander V en paus George II, de portretten van Sint Magdalena, Johannes de Doper, Sint Pieter, Sint Paul en “Samaritaanse vrouw bij de waterput”.
Het middeleeuwse klooster heeft een elegant ontworpen atrium en een ingang met een halfgebogen portaal versierd met rijk gebeeldhouwde zuilen voorzien van een architraaf en met inscripties en wapenschilden. Â Het portaal wordt beschouwd als het beste voorbeeld van de steenhouwkunst van het einde van de 17de eeuw in Piran.
Na 1700 zouden de ouders van Giuseppe Tartini een kamer voor hem hebben gehuurd in dit klooster waar hij zijn eerste muzikale opleiding zou hebben gekregen.
Bij de 300ste verjaardag van de geboortedag van Tartini werden in de archieven van het klooster blauwdrukken gevonden van oude grafstenen waaronder diegene die behoorden tot de familie van Tartini.
In de kelder is een verzameling van 14 schilderijen voornamelijk door Venetiaanse kunstenaars gemaakt.
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Slovenië)
