Deze site bestaat uit twee tempels die dateren tussen 3600 en 3200 voor Christus en zijn één van de belangrijkste archeologische sites op de Maltese eilanden.  Ze werden opgegraven in 1827.  De naam van de tempel verwijst naar het ras der reuzen waar de site vaak mee in verband wordt gebracht (ggant is Maltees voor gigant).
De site is relatief goed bewaard gebleven onder andere door het gebruik van ruwe koralijn kalksteen. Â Sommige van de stenen zijn meer dan vijf meter lang en wegen meer dan vijftig ton. Â De toegang tot de tempels verloopt via een prachtig bezoekerscentrum dat een blik werpt op het leven in het Neolithicum en een aantal belangrijke vondsten tentoonstelt.
De zuidelijke tempel is de grootste, oudste en best bewaarde van de twee.
Het grondplan omvat vijf grote apsissen verbonden door een centrale gang.  De eerste rechter apsis heeft verschillende altaarblokken die vage sporen van spiraalvormige reliëfs vertonen.  De linker apsis heeft een complexe altaarstructuur: drie thrilitons tussen vier rechtopstaande stenen.  Aan de ingang zit een groot steenblok met terugwijkende rand waardoor vermoed wordt dat dit een ruimte zou kunnen geweest zijn waar men zich kon reinigen alvorens het gebouw te betreden.
De tweede tempel is jonger en eenvoudiger en heeft vier apsissen.
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Malta)
