Deze grotten zijn sinds 1986 opgenomen op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.
Door de 3,5 kilometer lange, tot 60 meter brede en meer dan 140 meter diepe kloof hebben zich enorme zalen ontwikkeld. Â De Reka-rivier stroomt door de grot na een 55 kilometer lange bovengrondse loop en verschijnt 34 kilometer verderop aan de kust weer.
Het begin van het moderne toerisme in deze grotten begon vermoedelijk op 1 januari 1819, de dag waarop het gastenboek werd geïntroduceerd.
Gedurende de 19de eeuw werden de grotten verder onderzocht onder andere door pogingen om de ondergrondse loop van de Reka-rivier te volgen. Â In 1840 werd de derde waterval bereikt en tussen 1851 en 1852 werden er terug exploraties gedaan onder leiding van Adolf Schmidl die geholpen werd door een team van mijnwerkers met aan het hoofd Ivan Rudolf. Â Zij bereikten de vierde en bijna de zesde waterval toen de Reka-rivier plots steeg en ze hun pogingen moesten staken omdat hun apparatuur en boten waren verzwolgen door het water.
In 1884 echter werd een speleologie-afdeling opgericht door de “Primorska Section of the German and Austrian Mountaineering Sociaty of Triëste”.  Onder hun leiding en met de hulp van de lokale bevolking werd aan de systematische verkenning van de grotten begonnen.  Het eerste jaar veroverden ze de zesde waterval, in 1887 de veertiende waterval en in 1890 ontdekten ze de “Martelkamer” en bereikten ze de oevers van “Dead Lake”.  In 1904 werd de “Silent Cave” ontdekt.  Gedurende bijna 100 jaar werden er geen belangrijke speleologische verkenningen en ontdekkingen gedaan tot 15 september 1991.  Toen zwommen Sloveense speleologen en duikers door de “sifon” vlak voor “Dead Lake” en ontdekten ze de nieuwe grote passage met ondergrondse rivieren en meren.
Bij een bezoek aan de grot wandel je met een gids langs een kunstmatige tunnel naar de “Silent Cave” vol stalagmieten en stalagtieten, bezoek je de “Grote Zaal” en bereik je nadien een hoogtepunt van de rondleiding wanneer  langs de steile rotswanden in de grot de Reka-rivier zich in de diepte stort.
Nadien loop je langs de kloof die je oversteekt via een brug en bezoek je de “Zaal van de Smid”. Â In deze zaal zie je vanaf de bodem van een 165 meter diepe trechter het daglicht en de Reka-rivier die in een metershoge waterval uitmondt.
Er is aan de grotten ook een bezoekerscentrum verbonden met een educatieve route en een grottenmuseum.
(Op de fotopagina kunt u nog andere foto’s bekijken van Slovenië)